Het was genieten geblazen toen ik op 11 juni bij het concert van Bruce Springsteen in Landgraaf was. Bij de introductie van het nummer ‘The last man standing’ haalde Bruce herinneringen op aan een bandlid met wie hij had samengespeeld in zijn eerste bandje The Castiles. Het raakte mij en ik was niet de enige.
Bruce spreekt vaak zijn respect en dankbaarheid uit op het podium en in interviews. Hij spreekt vaak hele mooie en rake woorden over zijn overleden bandleden die een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan zijn succesvolle carrière. Mijn gedachten dwalen meteen af. Wat doet Bruce als hij straks met pensioen is? Blijft hij die boodschap en zijn dankbaarheid dan ook nog verkondigen? Hoe dankbaar zijn we eigenlijk naar oud-medewerkers? Ze zijn ambassadeurs van het bedrijf, hebben soms vele (tientallen) jaren gewerkt en gaan op een gegeven moment met pensioen. Oud-medewerkers die hun ziel en zaligheid hebben gegeven voor de organisatie en dan ineens uitstromen. Ze hebben soms aan de wieg gestaan van het ontstaan en de groei van de organisatie. Natuurlijk hebben ze een salaris ontvangen voor de prestaties die ze hebben geleverd. Maar is het dan vanzelfsprekend dat na pensionering alles ook is en blijft ‘verrekend’?
In 2019 vroeg het Nederlands Interdisciplinair Demografisch Instituut ruim 1.300 werkgevers over de manieren waarop zij aandacht besteden aan de pensionering van medewerkers en hoe zij eventueel in contact blijven met oud-medewerkers.
Dit waren de resultaten:
• Bij veel organisaties is het adagium ‘uit het oog, uit het hart’ van toepassing
• Bij slechts één op de tien organisaties kunnen oud- werknemers lid blijven van de personeelsvereniging of is
er een speciale vereniging voor oud-werknemers
En gaat dat nu anders worden? Nu de arbeidsmarkt echt heel krap is en steeds meer (aanstaande) pensionado’s worden gevraagd om toch – of in deeltijd of fulltime – door te blijven werken. Ik ben heel benieuwd.
André Duteweert | Uitzendbureau Salland
