“Hij vindt alles wel leuk.” Dat viel te lezen in mijn psychologisch school- en beroepskeuzeonderzoek op de basisschool. Heel lang geleden… Bij proefvoetballer kan ik me nog steeds wel iets voorstellen, maar pastoor? Dacht het niet.
Keuzestress
Regelmatig heb ik intakegesprekken met jongeren die in een tussenjaar zitten en niet weten wat ze nu precies willen. “Een nieuwe studie? Oké, maar welke? Of toch maar aan het werk en daarnaast studeren? En wat voor werk dan?” Keuzestress leidt tot passiviteit, tot het níet nemen van beslissingen.
Persoonlijke groei door keuzes
Uit onderzoek blijkt dat het puberbrein moeite heeft om toekomstgerelateerde beslissingen te maken. Op school worden jongeren vroeg geconfronteerd met allerlei profielkeuzes zoals: wie ben je, hoe denk je over jezelf, wat wil je? Deze vragen zijn natuurlijk wel belangrijk. Maar mag je van een adolescent nu al vragen om zulke doorslaggevende beslissingen te nemen?
Ik vind van niet. Jongeren mogen, net als wij volwassenen, op verschillende momenten in hun leven keuzes blijven maken. Als ze die keuzes maar maken en in beweging blijven. Want hoe je persoonlijke groeit, is een gevolg van de keuzes die je maakt en ooit hebt gemaakt.
Voor mij werd het dus niet prof of pastoor,
maar – voor nu – HR-manager bij uitzendbureau Salland.
André Duteweert
www.uitzendbureausalland.nl
