Willem Verdaasdonk gelooft in de heilzame werking van thuis knutselen
Het kost niet veel moeite om een variant te maken op het lied ‘Jimmy’ van Boudewijn de Groot. We doen in ieder geval een poging met de eerste regel: ‘Hoe sterk is de eenzame knutselaar die krom gebogen over zijn werkbank zichzelf een weg baant’. De knutselaar in deze situatie – en verre van eenzaam – is Willem Verdaasdonk uit Raalte. In het werkzame leven onder andere mede-eigenaar van het bureau Taaluilen in Heino, maar in de avonduren mag hij zich graag wijden aan zijn grote passie: het maken van houten kinderspeelgoed. “Dat is ook concentratie, maar een totaal andere focus. Heerlijk!”
Paul Jambers, de Belgische tv-maker, zou er misschien ook wel wat mee kunnen. Sluit de ogen en denk aan die donkerbruine stem en Belgische tongval: ‘Overdag predikt hij de kunst van de taal aan onwetenden, ’s avonds trekt hij zich terug in zijn schuur om hout tot leven te brengen’. Ik laat me misschien een beetje gaan, maar ja, het gebeurt ook niet elke dag dat ik een taalvirtuoos mag interviewen.
Samen met de Heinose Joke Zwaal is hij eigenaar van Taaluilen. “We helpen bedrijven met het ontdekken van hun onderscheidend vermogen. En we ondersteunen ze bij de marketingcommunicatie. Schrijven vormt een belangrijke onderdeel – en inderdaad – dat wordt vreselijk onderschat door het bedrijfsleven.”
Als je hoort dat iemand in z’n vrije tijd houten kinderspeelgoed maakt, denk je ongetwijfeld te maken te hebben met een Handige Harry, maar dat vindt Verdaasdonk teveel eer voor zichzelf. “Ik heb nooit een technische opleiding gehad. En als ik in verstek moet zagen, moet ik echt goed nadenken, maar het is zo ontspannend! Het leuke van hout is dat je er alle kanten mee op kunt en dat je allerlei gereedschap en apparatuur kunt gebruiken.”
Nachtwacht
Ik hoef niet lang te gissen naar z’n grootste inspiratiebron om met knutselen te starten. Dat zijn natuurlijk de kleinkinderen. Sinds ongeveer 3,5 jaar geleden is de Raaltenaar begonnen met het maken van het eerste speelgoed. Op een riante kamer op de bovenverdieping staat het een en ander uitgestald. Van een poppenwagen tot een hijskraam waar Lee Towers jaloers op wordt en van een brandweerwagen tot een keukentje. “Dat keukentje is mijn persoonlijke Nachtwacht. Ik zie het en dan verbaas ik me er over dat ik het voor elkaar heb gekregen.”
Stuk voor stuk is het tot in detail afgewerkt en zit het geweldig in de verf. Trots ontvangt hij het compliment dat het bijna te mooi is om mee te spelen, maar daar hebben de kleinkinderen waarschijnlijk geen boodschap aan. “Ze noemen me nu al opa zaag. Dat vind ik echt een geuzennaam”, zegt hij lachend.
Door het knutselen heeft Verdaasdonk kanten van zichzelf ontdekt waarvan hij het bestaan niet wist. Een technisch oog is één aspect, maar dat hij ook het geduld kon opbrengen om de kleinste details aan te brengen in het speelgoed was voor hem een openbaring. “Soms worstel ik met een vraagstuk hoe ik iets moet oplossen. Op de terugreis van het werk ben ik er in de auto al mee bezig en gaat er soms ineens een lichtje branden. Dan kan ik niet wachten tot ik thuis ben om aan de slag te gaan en ja, het is soms heel lastig om te stoppen. Waarschijnlijk brandt er in deze hele wijk ’s nachts slechts één lichtje. Alleen bij die eenzame knutselaar, ha ha.”
Vrees voor de bovenfrees
De ondernemer heeft z’n nieuwe passie omarmd en vindt het al een feest om na te denken over het volgende project, de maatvoering, de details en het benodigde gereedschap. “Qua gereedschap is er ook echt een wereld voor me opengegaan. Ik kon nooit recht zagen met de decoupeerzaag, maar sinds ik een cirkelzaag in mijn bezit heb… Man, da’s genieten!”
Hoewel het deze zaterdag zo warm is dat de mussen bijna letterlijk van het dak vallen, kan het maar zo zijn dat Verdaasdonk nog even aan de slag gaat. Geïnspireerd door het gesprek heeft hij vast wel weer een idee. Heeft hij qua speelgoed eigenlijk nog een wens van iets dat hij wil creëren? “Niet direct qua speelgoed, maar ik heb wel de ultieme wens om een virtuoos te worden met de bovenfrees. Ik heb ‘m inmiddels aangeschaft, maar we moeten nog een gelijkwaardige relatie opbouwen. Het ding boezemt me nu nog teveel ontzag in. Vind ‘m ingewikkeld. Ik heb zeg maar vrees voor de bovenfrees…”
