Martine Scholten zoekt als coach én als raadslid graag de verbinding
We wisten al een tijdje dat we deze editie naar Luttenberg zouden trekken om het over een passie te gaan hebben, maar het onderwerp? Die bleef opvallend lang onduidelijk. Tja, dat krijg je als een ondernemer niet één, maar zelfs twee echte passies heeft! Martine Scholten is namelijk dol op toneelspelen, maar die passie staat door tijdsgebrek op een wat lager pitje. Het grootste deel van die tijd besteedt ze namelijk aan passie nummer twee: haar rol
als gemeenteraadslid.
Een geboren politicus? Nee, zo zou Martine zichzelf absoluut niet noemen. Integendeel zelfs, want tot vijf jaar geleden had ze nóóit gedacht de politiek in te gaan. “Ik rolde er puur toevallig in”, zo vertelt ze daarover. “Wethouder Gerria Toeter belde mij in 2021, een jaar voor de verkiezingen. We kennen elkaar als vrijwilligers van Humanitas en daarom vroeg ze of ik eens wilde aanhaken bij een openbare vergadering binnen het sociaal domein. Ze dacht dat dit wel goed bij me zou passen. Daarnaast vertelde ze eerlijk dat ze bezig was met het zoeken van mensen voor het aankomende verkiezingsjaar. Ik moest keihard lachen, want politiek? Hoe kom je dan bij mij uit? Ik had nog nooit aan politiek gedacht. Eerlijk gezegd had ik net zo’n vooroordeel als de meeste Nederlanders, maar toch besloot ik eens aan te haken. Het was coronatijd en alles ging digitaal, dus dat maakte het lekker laagdrempelig. Ik dacht: ik log gewoon even in. Als het niks is, ben ik zo weer weg.”
Nou, zo weer weg ging Martine niet. Allesbehalve. Ze vond het hartstikke interessant en bleef aangehaakt. “Ik had echt niet verwacht dat dit zo goed bij me zou passen. Achteraf misschien gek, want ik heb altijd graag iets willen betekenen voor de samenleving. Ik vind het leuk om mee te denken, mensen te helpen en samen iets te bereiken. Daarnaast voelde ik me ontzettend thuis binnen de CDA-fractie. Ik was nooit betrokken geweest bij de partij, maar ze zitten heel erg op het gezamenlijke, op het zorgen voor elkaar en de aarde. Dat past heel erg bij me.” Hoewel Martines enthousiasme voor de politiek was aangewakkerd, was ze in eerste instantie niet van plan om daadwerkelijk mee te dingen om een plek in de gemeenteraad. “Ik besloot een andere kandidaat uit Luttenberg te steunen, zo kon ik de campagne op de achtergrond rustig meedraaien. Helaas werd zij ziek. Ik werd vervolgens gevraagd om haar plek over te nemen. Nogal een stap, maar ik vond het belangrijk dat Luttenberg in de raad vertegenwoordigd werd. En dus besloot ik in het diepe te springen. Totaal onbevangen. ‘Ik zie wel wat er gebeurt’, zo dacht ik. Ik werd verkozen met behoorlijk wat voorkeursstemmen. Een enorme eer, want je bent toch gekozen als volksvertegenwoordiger. Ik voel me verantwoordelijk om die rol zo goed mogelijk in te vullen.”
Verbinden en luisteren
Inmiddels zit Martine alweer drie jaar in de gemeenteraad en voelt ze zich helemaal op haar plek. Al was het eerste jaar behoorlijk intensief. “Je moet echt álles nog leren. Hoe lopen de lijntjes? En de processen? Hoe werkt alles? Gelukkig werden we daarin heel goed begeleid. Daarnaast is het ook qua tijdsindeling zoeken. Ik ben druk als ondernemer, maar deze rol vraagt ook zo’n anderhalve dag in de week. Raadsvergaderingen, rondetafelgesprekken, fractieoverleg, inlezen, bellen en het voorbereiden van stukken.” Er verschijnt een glimlach op Martines gezicht. “Maar toch, het is inmiddels wel echt uitgegroeid tot een passie. Je kan echt gaan staan voor wat je gelooft en daarin het verschil maken. Zo zijn we de afgelopen jaren bezig geweest met de inzet van vrijwilligers en met prémantelzorgwoningen. Dat vind ik mooi: inspringen op wat er leeft. Daarnaast vind ik het ook heel leuk dat je als raadslid zoveel dingen bijleert. Je komt op plekken waar je anders nooit komt, spreekt met allerlei mensen en leert over verschillende thema’s. Het allermooiste? Het verbinden. In de raadszaal, maar zeker ook daarbuiten. Mensen komen naar je toe met allerlei vragen, ideeën en problemen. Ik wil daarin benaderbaar zijn en goed luisteren. Soms krijg je iets voor elkaar en soms ook niet, maar ik wil dat iedereen zich serieus genomen en gehoord voelt. Dat past bij me. Dus nee, ik ben nog niet klaar. Volgend jaar stel ik me daarom opnieuw verkiesbaar en ik hoop dat ik deze passie verder mag zetten.
Al is dat natuurlijk helemaal aan de kiezer.”
