Pragmaticus Marius Woldberg is op z’n plek als kwartiermaker bij Perron038
Hij kan er iedere keer weer van genieten. Van die mengeling van verwondering en verbazing bij bezoekers die voor de eerste keer binnenkomen bij Perron038. Blijkbaar is het ook op mijn gezicht af te lezen, want na de kennismaking laat Marius Woldberg bewust even een stilte vallen. “Dat doe ik altijd. Om het allemaal even te laten bezinken.”
Zonder enige twijfel is het een indrukwekkende ruimte. Gelegen op een groot terrein aan de rand van het NS-station (achterzijde) in Zwolle. Wat ooit in gebruik was als een industriële hal doet nu dienst als innovatiecentrum voor de regionale maakindustrie. En geboren en getogen Raaltenaar Marius Woldberg (52) – nu woonachtig in onze provinciale hoofdstad – is daar ruim een jaar geleden begonnen als kwartiermaker.
De term kwartiermaker is ooit geïntroduceerd in de kringen van het leger. Het zijn de troepen die vooruit worden gestuurd om het kamp te maken en voorbereidingen te treffen voordat de rest van de militairen arriveren. Tegenwoordig geeft het vorm en inhoud aan de functie van degene die belast is met de organisatie van iets geheel nieuws. “Ik was gestopt als directeur van Kennispoort Regio Zwolle en via LinkedIn had ik aangegeven dat ik wel in de markt was voor een baan als verbinder en ontwikkelaar. En wie er in dat kader eens een kopje koffie met me wilde drinken. Zo kwam ik in gesprek met de directeur van de Tembogroup, een machinebouwer uit Kampen. Hij gaf aan dat hij graag een innovatiecentrum wilde creëren in één van zijn fabriekshallen omdat hij meer wilde samenwerken met andere bedrijven en kennisinstellingen. Ik gaf aan dat in Zwolle een hele gave locatie beschikbaar was en dat twee ontwikkelaars van City Developer-S hun oog hadden laten vallen op de hal achter het station en op het punt stonden om het voor drie jaar te huren. Het lukte ze alleen niet om een geschikte partner te vinden die het innovatiecentrum kon opzetten. Tembogroup en City Developer-S gingen in gesprek en met een andere potentiële huurder op het vinkentouw wilden ze graag doorpakken. Ze hebben mij toen gevraagd dit te ontwikkelen. Zo’n uitdaging is koren op mijn molen, maar het is over en weer natuurlijk wel even kijken hoe het bevalt. Daarom maakte ik de afspraak om twee maanden aan de slag te gaan. Voor meerdere dagen in de week, maar ze hoefden slechts één dag te betalen. De rest van de tijd was voor mijn rekening”, geeft Woldberg aan dat er hem ook alles aan gelegen was om dit nieuwe project te laten slagen.”
De tekst gaat verder onder de foto.
Voorlopers
En daar sta je dan. In een lege hal. Zonder enig ruimtelijk inzicht. Maar, hoe groter de uitdaging, hoe meer de raderen in zijn ondernemersgeest gaan draaien. Als je aan het hoofd van een instituut als Kennispoort Regio Zwolle hebt gestaan, draai je je hand niet om voor het omtoveren van die lege, kille hal in een high tech omgeving. Hij beet zich er in vast en de periode van twee maanden werd al gauw verlengd. Inmiddels heeft zich een flink aantal pionierende ondernemers en instellingen aan Perron038 verbonden. Het heeft dus alles in zich om te groeien tot dé hotspot in de regio als het gaat om de verbinding tussen jonge techniektalenten en het bedrijfsleven.
Wat nu nog wel een groot nadeel is, is de zichtbaarheid. De voorbijganger die argeloos over de Hanzelaan struint, gaat het niet gauw vinden. Op dat punt kan het alleen maar beter worden en als de eerste voortekenen zich niet bedriegen, gaat dat ook gebeuren. “De gehele spoorzone, waarvan wij dus onderdeel uitmaken, gaat op de schop. Eigenaar NS en de gemeente Zwolle zijn daarover druk in gesprek en in de komende vijftien jaar staat er van alles op de rol. Het moet een combinatie van wonen, werken en recreëren worden. Eigenlijk zijn wij dus de voorlopers in dit gebied.”
De Zwollenaar staat niet bepaald vooraan als het gaat om kennis van techniek. “Het is een ander slag mensen, de engineers en machinebouwers. Ik ben geen specialist, meer een generalist. Ook geen wetenschapper, maar meer een echte pragmaticus die kan genieten van al het moois dat hier door samenwerking van diverse partijen ontstaat. Zo is een aantal studenten bezig om een mobiele robot te ontwikkelen die overdag machines bevoorraad en ’s nachts wordt ingezet om de hal schoon te houden. Een andere groep buigt zich over hoe je het concept van waspods kunt uitbreiden naar andere producten zoals duurzaam verpakken van scheerzeep.’’
Initiatiefrijk
Het is een hele verandering met de baan waarvoor hij in de wieg leek te zijn gelegd, namelijk kapper. Hoewel hij droomde van het journalistiek métier lonkte het kappersgereedschap om daarmee in de voetsporen van zijn vader Piet te kunnen treden. Een goede, particuliere opleiding en een aantal jaren ervaring verder verschoof zijn interesse echter langzaam naar de commercie en zaken als marketing en merkidentiteit.
De HEAO was een logische volgende stap en bij zijn eerste baan – bij een Amerikaans computerbedrijf – leerde hij de kneepjes van het verkoopvak. “Met veel koude acquisitie, maar dat lag me wel en ik wist ook aardig te verkopen. Dat was wel prettig, want de Amerikanen werken met een lager basissalaris dat je kunt aanvullen met leuke premies als je goed verkoopt.”
Een goede verkoper met ondernemersgeest die ook nog eens initiatiefrijk is. Dat laatste bleek zeker toen hij een wereldreis van negen maanden maakte. “Een geweldige ervaring, omdat ik me ook financieel maar moest zien te redden. Als het geld op was, verdiende ik wat bij door op straat een haircut voor vijf dollar aan te bieden. Dan kon ik weer eventjes vooruit.”
Terug in het oosten van het land streek hij neer in Zwolle. “De band met Raalte blijft altijd bestaan. Familie en vrienden zijn er woonachtig en carnaval, Ribs & Blues en Stöppelhaene gaan me niet mis. Toch ben ik echt een stadsmens. Ik hou van de reuring. Bovendien sta je hier met vijf minuten in het meest prachtige buitengebied.”
Bij verzekeraar Het Groene Land rolde hij in de wereld van (internet)marketing. En daarna was hij klaar om bij Achmea als kartrekker te fungeren voor een aantal prachtige innovatieprojecten. Op dat moment een droombaan, maar helaas gooide een meer intern gerichte koers roet in het eten. Op z’n 41ste koos Woldberg eieren voor zijn geld en startte hij met al zijn kennis en ervaring een eigen bedrijf op het gebied van co-creatie en innovatie. Gericht op ondernemingen die de banden met hun klanten willen aanhalen en hun producten beter in de markt willen zetten. Eén van de meest bijzondere projecten was voor KPN. De provider wilde de commercials voor Hi op een andere manier aanvliegen om de jongere doelgroep beter te bereiken.”
Als in die periode één duidelijk werd, dan is het dat Woldberg zich bijzonder thuis voelt in het netwerkcircuit. Via zijn vrijwilligerswerk bij het grote Bevrijdingsfestival in Zwolle (bestuurslid, later voorzitter) ontmoette hij ook vele bestuurders, politici en ondernemers. In dat netwerk werd hij in het voorjaar van 2013 getipt over de functie van directeur bij Kennispoort Regio Zwolle.
“Mijn eerste gedachte was dat het veel te ambtelijk zou zijn, maar het profiel leek voor mij te zijn gemaakt. Kennispoort moest een door ondernemersgedreven organisatie worden. En er moest meer samenhang komen met naburige gemeenten zoals De Wolden en de gemeenten in Salland en het Vechtdal. Bovendien kreeg ik alle vrijheid de organisatie opnieuw in te richten met mijn credo ‘niet lullen maar poetsen’ in het achterhoofd. Oftewel hard en resultaatgericht werken. Als een klant belt, moet er altijd worden opgenomen. Ook al is het vrijdag eind van de middag. Een ondernemer ziet graag dat iemand die hem moet ondersteunen net zo hard loopt als hijzelf”, aldus de geboren Raaltenaar die bijna vijf jaar verbonden bleef aan Kennispoort Regio Zwolle en toen het estafettestokje overdroeg aan Netty Wakker. “Nee, ik heb haar geen enkele les meegegeven”, zegt hij lachend. “Net als ik destijds moet je de kans krijgen met een schone lei te beginnen. Ze moet er haar eigen draai aan kunnen geven.”
Echte ontwikkelaar
Na een aantal jaren in dezelfde functie komt er iets van onrust over hem. En heeft hij grote behoefte aan de prikkels van een nieuwe uitdaging. “Ik ben een echte ontwikkelaar. Als het op een gegeven moment meer een rol als manager wordt, dan haal ik niet het beste uit mezelf. Ik moet altijd een bepaalde spanning voelen.”
De hang naar een nieuw zakelijk avontuur ligt dus regelmatig op de loer. Net zoals hij tussen de bedrijven door met zijn eigen overhemdenlijn begon. Overhemden van Italiaanse makelij. In 2011 nam hij het bedrijf Il Rosso over om het later ook weer te verkopen, maar de contacten met het atelier bleven warm. Het leidde uiteindelijk tot de oprichting van ‘Società di camicie’, een club van 25 leden (“meer wil ik er ook niet”) die een vast bedrag inleggen. Daarvoor krijgen ze per jaar twee events en vier à vijf op maat gemaakte overhemden aangeboden. De jongste deelnemer is in de twintig en de oudste is eind zestig. Ik verdien er niets aan, maar dat is ook helemaal de opzet. Het is een uit de hand gelopen hobby die relatief weinig tijd kost en veel energie oplevert en ik heb voor 100.000 euro plezier.”
Het zou daarom ook helemaal niet gek zijn als we hem ooit nog terug zien als mede-eigenaar van een bedrijf. Wellicht in Raalte? “Ha ha, het is een mogelijkheid. Ik heb nog wel een paar dingen op mijn verlanglijstje staan. Als ik de kans krijg om deel te nemen in een mooi bedrijf, dan ga ik er goed over nadenken. Het lijkt me geweldig om het succes en de pijn van het mede-eigenaarschap te voelen. Ook lonkt het wel om weer internationaal te gaan werken. Op dit moment ben ik wel heel erg van het hier en nu. Dat is prima in deze fase, maar het kriebelt vast wel weer een keer. Wellicht kan het een combinatie van de twee worden.”
Koudwatervrees
Vooruitkijken en dromen is mooi, maar tegelijkertijd beseft hij dat de klus bij Perron038 nog niet is afgerond. Het is in ieder geval nog wel een persoonlijk streven de Sallandse ondernemers meer te betrekken bij het innovatiecentrum. “Je ziet wel plukjes ondernemers voorbij komen, zoals bijvoorbeeld via een ondernemersvereniging als de Kring Raalter Werkgevers, maar het is allemaal nog wat afwachtend. In Zwolle is men meer gewend aan de samenwerkingscultuur. Ondernemers haken daar eerder en gemakkelijker aan bij grote initiatieven.”
Het is een gemiste kans. En volgens Woldberg niet passend bij de wijze waarop juist de gemeente Raalte zich momenteel binnen de Regio Zwolle profileert als betrokken gemeente. Dat is goed, maar ook noodzakelijk. “De lokale gemeenschappen moeten echt aan het werk met samenwerking. De gelden van BV Nederland komen namelijk steeds meer bij de regio terecht.”
Eerlijk gezegd begrijpt de kwartiermaker van Perron038 de koudwatervrees van ondernemers ook niet zo goed. “Er liggen echt mooie kansen. Ik verwijs graag naar het bedrijf Tolsma-Grisnich uit Emmeloord. Deze specialist op het gebied van bewaring en verwerking van aardappelen, uien en wortels heeft het aangedurfd om aan te haken bij Perron038. Voor hen echt een sprong in het diepe, maar hun motivatie was als volgt: ‘als we niet springen, verzuipen we ook’.
Of het nu via Perron038 is of een ander samenwerkingsverband, Sallandse bedrijven doen er goed aan om eens ja te zeggen tegen een onderzoeks-, innovatie- of subsidieproject. “Waag de sprong en kijk wat het oplevert. Denk dan niet meteen in euro’s, maar vooral in de richting van winst die het netwerken oplevert. En het vergaren van kennis en talentontwikkeling.”
Tot slot – als we bijna de deur achter ons dichttrekken – komt Marius Woldberg nog even terug op zijn opmerking bij de kennismaking. Dat Perron038 een indrukwekkende ruimte is. “Maar”, bezweert hij. “Het is niet de bedoeling dat iedereen hier in verbazing blijft staan over hoe mooi het gebouw is. Liever zie ik verwondering over alle mooie ontwikkelingen die binnen deze muren plaatsvinden.” Waarvan akte!
Perron38
Hanzelaan 95B
8017 JE Zwolle
038 20 22 010
info@perron38.nl
www.perron38.nl
