Raalter notaris geniet op het water van de vrijheid en het spel met de elementen
Arnoud de Zwart kan boeiend vertellen over prachtige teksten in wetboeken. Of over de laatste stand van zaken op het gebied van het levenstestament. Wil je hem echt euforisch zien, dan moet je een gesprek beginnen over zeilen, want dat is zonder twijfel vrijetijdsbesteding nummer één. “Ik ben jaren lang bezig geweest met het trainen van een border collie om schapen te drijven, maar zo’n hond moet je voortdurend in de gaten houden. Als ik nu op een zaterdag om 10.00 uur op het water ben, is er niemand en waaien alle zorgen vanzelf weg…”
Hij zeilt nu ongeveer een jaar of drie met z’n echtgenote over (voornamelijk) Nederlandse wateren. Je kunt echter stellen dat de brandende liefde voor deze vrijetijdsbesteding c.q. sport al op de middelbare school is aangewakkerd. “In de examenklas gingen we met vier klasgenoten met een platbodem zeilen op het IJsslemeer. Ik was de enige zonder ervaring, maar op de laatste dag mocht ik een heel stuk achter het roer. Fantastisch! Ik herinner me ook dat het een mooie manier was om het hoofd tijdens de examenperiode leeg te maken.”
Hoewel de interesse altijd op de achtergrond heeft gesluimerd, heeft hij zijn kinderen waarschijnlijk al iets in de genen meegegeven, want ze zijn alle drie op zeilles geweest. “Zelf bleef ik er altijd wel aan denken totdat we in 2015 de stoute schoenen hebben aangetrokken. Even googelen en we kwamen uit bij een student uit Groningen die als instructeur wilde fungeren. Hij had dezelfde leeftijd als onze kinderen, maar wist ons wel aan de harde arbeid te krijgen. Weer of geen weer…”
Diep in z’n hart wil hij vaker zeilen. Het komt nu vooral aan op het weekend en af en toe een vrijdag. “We laten ons vooral leiden door de weersvoorspellingen. Niet zozeer de regen, maar wel de wind! Nee, we hebben geen eigen boot en dat is ook zeker geen droom. Met een eigen zeilboot voel je je min of meer verplicht om er vaker op uit te trekken. We hebben nu lekker onze vrijheid. Als we willen zeilen, huren we een boot. Dat hebben we afgelopen zomervakantie ook gedaan. In een gebied met allerlei meren in Duitsland en met een kajuitje in plaats van een open zeilboot. Dan kun je dus ook blijven slapen. We houden beiden erg van die gezellige sfeer in de haventjes.”
Spaanse armada
Op de tafel in zijn kantoor liggen een wetboek, maar ook twee zeilboeken. Tussen zijn wateravonturen door mag hij graag even bladeren om zijn kennis van het zeilen en de zeilboot bij te spijkeren. “Hoe je het ook wendt of keert, met de theorie leg je toch een mooie en stevige basis. Het past ook bij mij om alleen iets goed te willen doen. Anders begin ik er niet aan. Het is een vorm van ontspanning, maar ik word toch fanatiek. “
Er is dus wel enige verwantschap met het ambt van notaris dat hij al vanaf 1986 uitoefent. Zowel in theoretische onderbouwing (permanente educatie), de focus als de drive om het goed te doen. Een goede voorbereiding is dus belangrijk en wat hem betreft, moeten meer (beginnende) zeilers dat doen. “Soms kom je mensen tegen die met de wegenkaart of de Bosatlas het water opgaan. Dan komt het dus niet goed. Zeker als het hartje zomer is en je op een drukke locatie bent, zoals bij Woudsend. Dan hopen de boten zich op als de Spaanse armada.”
Het zijn de plekken die hij bij voorkeur vermijdt. “Het liefst zijn we moederziel alleen op een meer. Dan hoor je het water klotsen en geniet je van het uitzicht. Het mooie van het water is dat je voortdurend een ander perspectief krijgt voorgeschoteld. Je speelt met de elementen en hoopt dat niet de wind maar jij de baas bent over de boot. Het mooiste gevoel is dan wanneer je door de wind overstag gaat en dat je voelt dat je de boot weer aan de gang krijgt. Dat gevoel is niet te beschrijven.”
