Ondernemer pur sang Wilfried Akkersdijk bouwt verder aan nieuw avontuur
“Een geboren ondernemer?” Wilfried Akkersdijk moet er even over nadenken. Om dan tot de conclusie te komen dat deze omschrijving hem net een paar stappen te ver gaat. Wel staat het voor de boerenzoon als een paal boven water dat hij het ondernemersbloed door de aderen heeft stromen. Dat kan ook niet anders als je met enige regelmaat weer een nieuw avontuur aangaat. “Ik ben voorlopig nog niet klaar met het ondernemersleven”, stelt hij vast.
Zijn nieuwste uitdaging is Adende. Begonnen als bureau in advies en detachering is het inmiddels uitgegroeid tot een serieuze speler in de interieurbouw en winkelinrichting. Zowel nationaal als internationaal. Met drie takken van sport: interieurbouw (interieur voor bedrijven, horeca, retail en particulier), retailbouw (ombouwen en inrichten van winkels) en houtbouw (kleinere bouw en veranda’s).
Sinds kort gevestigd in het pand aan de Overkampsweg in Raalte waar je voorheen een showroom in campingartikelen en recentelijk een kringloopbedrijf kon aantreffen. “Alles onder één dak. De overkoepelende bouwgroep met drie aparte bv’s. Dat was een belangrijke stap in onze professionalisering. Net als de bewuste keuze om op elk onderdeel een bedrijfsleider aan te stellen. Het geeft mij de vrijheid om ook op andere fronten te kunnen ondernemen.”
Als je hem hoort praten – snel, druk en soms van de hak op de tak – denk je misschien dat hij als de bekende olifant door de porseleinkast gaat. Daarmee doe je hem echter behoorlijk tekort. “Ik ben juist heel erg bezig met het aanleggen van structuren. Per onderdeel een bedrijfsplan maken bijvoorbeeld. Doelen gekoppeld aan een begroting zodat je per maand of soms zelfs per week (retailbouw) kunt zien of je op koers ligt. Dan kunnen we ook bijsturen. Iedereen is daar heel enthousiast over. Maar, het begint allemaal met transparantie. Alle informatie wordt gedeeld, mits het verantwoord is. Daarmee kweek je commitment. Dat stukje people management is wel één van de succesfactoren van Adende”, klinkt het overtuigd.
De interne organisatie staat dus als een huis. Zoveel wordt wel duidelijk uit het relaas van de grondlegger, maar je hebt natuurlijk ook interessante klanten nodig om in deze huidige (vecht)markt te overleven. En dan komt een andere belangrijke kwaliteit van Akkersdijk naar boven. Niet alleen runde hij zijn eigen Formidovestiging – later met Welkoop en Woonstudio in Raalte Plaza – hij gaf (en geeft) ook jarenlang advies aan diverse ondernemers. Destijds vooral bij Formido maar zeker ook daarbuiten. “Bovendien ben ik een aantal jaren voorzitter geweest van een landelijk bestuur voor franchisenemers. Ik heb toen veel mensen leren kennen en mede daardoor een grote markt van potentiële klanten aangeboord.”
Onderbuikgevoel
En zo ben je dus als Wilfried Akkersdijk – samen met echtgenote Paulien – ineens eigenaar van een bouwbedrijf… “Nou ja, interieurbouw hè. Tja, we hebben ons wel
weer wat op de hals gehaald”, zegt hij lachend. De stap naar Adende komt voort uit de verkoop van Formido Raalte. “We kregen iemand op visite die heel graag een bepaald aantal Formido-vestigingen wilde overnemen. Daar waren we helemaal niet mee bezig, want we wilden juist doorontwikkelen in combinatie met Welkoop en Woonstudio. Maar ja, dit was wel het moment en dan moet je ook gewoon zakelijk wezen. De bouwmarktwereld zat op z’n top en het was crisis. Voor een groot deel is het ook wel onderbuikgevoel. In de loop der jaren heb ik veel collega’s zien twijfelen en te lang zien wachten. Sommigen hebben uiteindelijk zelfs niet verkocht en zijn daarmee wel in de problemen gekomen.”
Na de verkoop in 2010 richtte hij het vizier op Welkoop. Woonstudio, Formido Dalfsen en (commerciële) begeleiding van vooral Formido-winkels en de vestigingsmanagers. Ook zag Adende het levenslicht. Eerst advies en detachering en na anderhalf jaar kwam de uitdaging voorbij om een winkel te mogen ombouwen. En vanaf die ene klus ging het in rap tempo verder. Mensen, die voorheen werden gedetacheerd, gingen nu voor eigen projecten aan de slag.
“Geweldig om die ontwikkeling te zien. Het was geen bedrijf waar veel mensen werkten en nu is er toch zo’n zestig man betrokken. Het begin was zeker wel even spannend. Stiekem vond ik het ook wel mooi om zelf iets op te bouwen. Tenslotte was de Welkoop een bestaande winkel. Net als de Formido waar ik in mocht groeien.”
Waakhonden
Het ging snel met Adende. De orderportefeuille werd uitgebreid met grote klanten als Lidl, Ikea en Action en op een gegeven moment kon ook de stap naar het buitenland worden gezet. “Toen begon het echt te draaien. Alleen deden we allerlei dingen door elkaar, dus een herstructurering was noodzakelijk. Zo zijn de drie pijlers ontstaan. Wat ik wel heb gemerkt, is dat je voldoende waakhonden om je heen moet hebben. Zij moeten je als eigenaar bij de les houden”, wijst Akkersdijk naar zijn financiële man die in het kantoor tegenover hem zit. “Dat is iets wat ik ook vaak zeg tegen de ondernemers die ik begeleid en die met honderd dingen tegelijk bezig zijn. Iedereen heeft wel iemand nodig die je af en toe een spiegel voorhoudt. Als je daar op tijd in blijft kijken, dan weet ik zeker dat het goed blijft gaan. Die les heb ik gekregen van mijn leermeester en oud-compagnon Ton Groot Beumer.”
Hoe zien de komende jaren er uit voor Adende. Wat zijn de plannen?
“Het streven is er niet op gericht om de grootste te worden. Wel heb ik de ambitie dat we in elke sector tot de beteren kunnen worden gerekend. Het onderscheidende zit ‘m vooral in het feit dat ik de drie bedrijven aan elkaar heb gekoppeld. Dat zie je niet veel bij ondernemingen van onze schaal.”
Hoe zorg je er voor dat het kwaliteitsniveau hoog is en het intern toch beheersbaar blijft? Want, dat kan op gespannen voet met elkaar komen te staan…
“Door niet te snel te willen groeien. Ondanks dat de vraag in de markt op dit moment heel erg hoog is. En door veel tijd en energie te stoppen in de kwaliteit en het trainen van de eigen mensen.”
Als je de vergelijking trekt met de betere horecabedrijven in ons land, dan kun je stellen dat Adende Bouwgroep misschien geen Librije hoeft te worden. Want, als je drie Michelinsterren hebt, dan worden er hele andere eisen gesteld aan de eigen organisatie. En we nemen maar even aan dat Akkersdijk het ook nog iets te vroeg vindt voor een vermelding van twee Michelinsterren. Maar, wat zou het mooi zijn om tot het selecte gezelschap van één Michelster te behoren. “Mijn doel is om processen te optimaliseren en Adende verder te professionaliseren. We zijn nog niet aanbeland bij de beteren in interieurbouw, retailbouw en houtbouw, maar daar werken we dus wel naar toe.”
En als we jou een spiegeltje voorhouden…waar gaat het dan naar toe?
“Het doel is wel om een goed fundament neer te zetten, misschien wel voor één van de kinderen. Of ze het willen overnemen, weten we nog niet. De oudste heeft in ieder geval al wel de keuze gemaakt voor interieurbouw. En wat ik zelf ga doen? Hopelijk nog vele jaren door met Adende en Welkoop Raalte. Het is een ongelooflijk interessante en mooie wereld en het geeft me heel veel energie. En daarna? Ik moet wel kunnen blijven ondernemen. Misschien ga ik dan maar eens in de Welkoop aan de slag. Lekker in de winkel staan, praatje maken met klanten. We hebben ook echt wel kansen gehad om het te verkopen, maar dan laat ik nu toch mijn retailhart spreken. Het is gewoon nog steeds ongelooflijk leuk om te doen.”
Levensles
Akkersdijk vindt het mooi om soms een beetje tegendraads te zijn. En hij weet dat het goed is om soms even op een on-Sallandse manier zijn kop boven het maaiveld uit te steken. Niet omdat hij nu weer zo nodig op het podium wil staan, maar het is wel gewoon goede marketing. Toch is de Mariënhemer opgelucht dat hij de tijd achter zich heeft gelaten dat hij met Formido Raalte elke maand de kolommen van de regionale huis aan huismedia sierde. “Een tijdje op deze manier ondernemen is ook wel heel fijn.”
De buitenwereld denkt misschien wel eens dat alles wat Wilfried Akkersdijk aanraakt in goud verandert…
“Nee, nee, zeker niet. Iedereen draagt wat mee, dus ik ook. Ik heb al heel vroeg een behoorlijke levensles gehad. Op mijn 17de ben ik zo ziek geworden dat ze me bijna voor de dood hebben weggehaald. Een ontsteking aan de hartklep en dat bleek zelfs een aangeboren hartafwijking te zijn. Ik heb acht weken in het ziekenhuis gelegen. Als je dan in het bed naast je meerdere mensen, met wie je best een band opbouwt, ziet sterven aan een hartaanval….
Op je 17de zou je dat nog niet hoeven mee te maken, maar het heeft me wel gevormd. Een harde en tegelijk wijze les die je leert om te relativeren. Dus, stiekem haal ik daar ook een deel van mijn kracht vandaan. En misschien ook wel de prestatiedrang, want dat zit zeker in mij.”
We eindigen zoals we zijn begonnen: de geboren ondernemer. “Je wordt wel met bepaalde talenten geboren, maar voor mijn gevoel is ondernemen geen talent. Het is meer kansen zien en benutten. Wat ik door mijn advieswerk veel heb gezien, is dat veel ondernemers ongelooflijk goede vakmensen zijn. In de bouw of op de winkelvloer, daar kan ik echt van genieten, maar ze komen niet altijd meer toe aan het ondernemen. Het zijn hard werkende mensen die worden meegezogen in de drukte. En ze komen daardoor niet toe aan het vastleggen van structuren, financiële onderbouwing en het vooruit denken. Je hoort vaak dat ze het zo’n mooi vak vinden. Maar wat is dan het doel? Wil je geld verdienen of is het een leuke invulling van de dag?
Ik start graag adviestrajectjes op waarbij ik een financieel deskundige meeneem. Samen werken aan haalbare doelen. Ik stuur niet op cijfers, maar met cijfers. Het scheelt één woord, maar het is een groot verschil!”
