Buiten de gebaande paden gaan en je hebt nieuwe energie voor de volgende stap
De rubriek heet SOM’s Uitwisseling. Ondernemers die ervaringen uitwisselen en van elkaar leren, dus niet persé dat ze zelf ook van ambacht moeten zijn veranderd. Het lot heeft William Kemperman van De Bakermat in Haarle en Ilony Scholten interieur ontwerp & styling uit Raalte bij elkaar gebracht en ze blijken meer te delen dan ze van tevoren wellicht hadden ingeschat. William heeft als timmerman met succes geroken aan een bestaan als fotograaf, terwijl Ilony het onderwijs achter zich heeft gelaten voor een carrière als interieurontwerper.
Misschien hebben ze het zelf niet zo in de gaten, maar eigenlijk zijn Ilony en William wel een beetje anders. Misschien zelfs eigenzinnig. Als je het vergelijkt met een groot aantal ondernemers tenminste. Die klampen zich namelijk vaak hun hele arbeidsleven vast aan dezelfde rituelen. Passen min of meer op de winkel, want verandering is iets heel engs dat ze buiten de comfortzone doet belanden.
Twee uitspraken die de gesprekspartners van vandaag typeren: “Ik maak altijd twee ontwerpen. Eén waarbij ik laat zien heel goed te hebben geluisterd naar de klant. En één waarbij ik creatief gezien compleet de andere kant op ga. Dat levert gespreksstof op.” (William). “Als ze hetzelfde willen als bij de buurvrouw, dan moeten ze daar maar naar toe gaan.” (Ilony). Een gesprek met deze twee ondernemende ondernemers is dus een verademing voor iedere journalist.
We spreken af bij De Bakermat in Haarle. Van vroeger uit een winkel die het midden houdt tussen een Welkoop en een bouwmarkt. Het moet binnen afzienbare termijn uitgroeien tot een soort rauwe showroom waar William zijn maatwerk meubelen en reclamewerk kan presenteren. De aandacht van Ilony gaat echter uit naar de werkplaats. De plek waar meerdere ambachten bij elkaar komen. De Bakermat richt zich namelijk ook op reclame signing en concepting. Haar blik valt op de grote graveermachine. “Zijn hier onze jubileumkaarten mee gedaan?” William knikt bevestigend en geeft ter plekke een demonstratie. De laser brandt eenvoudig de gewenste vorm en letters in het hout. “Je kunt er veel mee doen. Kunststof, hout, karton en zelfs staal, maar bij staal hangt er wel een prijskaartje aan, want dan heeft de laserbuis behoorlijk te lijden. Veel bedrijven gebruiken een frees, maar die kun je niet gebruiken bij kleine oppervlaktes. Deze laser is fijner in de afstelling.” “Maar, ik heb ook wel iets leuks”, zegt Ilony en ze haalt de colour reader uit de tas. Een leuke gadget die is gekoppeld aan een app waarmee je bij de klant snel een bepaalde RAL-kleur in beeld wilt brengen. “Dat is echt heel handig”, stelt William vast.
Ze kennen elkaar dus al wel. Van de kaartjes, maar ook van één opdracht van Ilony. “Ik mocht het interieur ontwerpen van het nieuwe Uitvaarthuys van Haarlenaar Alfons van Breen in Raalte. Voor de vloer kwam ik via via terecht bij William. En als geboren Luttenbergse wist ik dat hij ook de tafels had gemaakt voor horecagelegenheid Spoolder.”
“Dat klopt inderdaad”, geeft de eigenaar van De Bakermat aan. “We hebben een paar mooie projecten gedeeld via social media. Dat werkt wel goed. Daar komt toch proat van. Zo kom ik de naam van Ilony ook ook steeds meer tegen. Jij timmert ook aardig aan de weg!”
Een timmerman die fotograaf wil worden en een onderwijskracht die de overstap maakt naar het interieurontwerp. Daar willen we toch echt wel iets meer van weten.
WK: “De korte versie is dat ik altijd fotograaf had willen worden, maar uiteindelijk is het timmerman geworden. Toch kriebelde het en heb ik het een jaar als fotograaf geprobeerd. Daar kon ik op een gegeven moment van leven omdat ik opdrachten kreeg van een paar grote merken. Na een jaar werd ik echter fotomoe en ben ik gaan doen wat ik leuk vind: dingen bedenken, creëren en ontwerpen. Ik vond het plezier in de fotografie terug en met de nieuwe tak sigining en concepting is fotografie ook weer beter in te passen. Het valt nu allemaal op z’n plek.”
IS: “Ik wilde eigenlijk naar het CIBAP, de vakschool voor vormgeving, maar dat zagen m’n ouders niet zo zitten. Verrassend genoeg ben ik toen in het onderwijs terecht gekomen. Ik vond het wel erg leuk.”
WK: “Hoe heb je toen de overstap gemaakt van het onderwijs naar het interieurontwerp?
IS: “Ik heb het er altijd wel bij gedaan. Nadat ik de interieuracademie heb afgerond, heb ik onder andere klussen voor Zwakenberg en Mint in Raalte gedaan. Ik was altijd wel op zoek naar die balans. Vind heel veel dingen leuk…”
Drukke ondernemers dus?
IS: “Ben nu twee jaar voor mezelf bezig en ik zit tot over mijn oren in het werk. Schuif soms al klussen door naar collega’s met wie ik in een interieurclub zit. Hoe ze me weten te vinden, weet ik soms niet, maar via iedere klant komt wel weer een andere klant.”
WK: “Ik merk dat momenteel alles op een bepaalde manier bij elkaar komt. In de afgelopen jaren heb ik het geluk gehad dat ik veel kennis heb mogen vergaren. Eerst als timmerman en vrij snel daarna ben ik in Raalte bij Raab Kärcher gaan werken. Onder leiding van Peter Miljoen (Raab Kärcher) en Wout Jansen Holleboom (inmiddels Bajo) heb ik veel opgestoken op het gebied van materialen en commercie. Tussendoor ben ik gaan fotograferen en ontwerpen en ben ik blijven timmeren, maar al snel kon ik het niet meer alleen. Vooral de komst van Nadine Bonhof heeft de rust en het inzicht gebracht dat ik zeker in het begin erg miste. Om het goed onder controle te houden, is het wel noodzakelijk om meer uit te besteden. Dat durfde ik eerst niet zo goed, maar twee andere ondernemers hebben me wel aangeraden bepaalde stappen te zetten. Ik probeer goed te luisteren naar de gevestigde orde van de Sallandse ondernemers. Daar pik je veel van op.”
IS: “Uitbesteden is bij mij ook steeds meer aan de orde. Grotere klussen die je met een aantal andere bedrijven samen oppakt en waarbij ik het overzicht bewaak.”
Tegenwoordig lijkt alles in het zakenleven af te hangen van het netwerken. Hoe actief zijn jullie daarmee?
WK: “Eerlijk gezegd heb ik er niet zoveel mee. De haren gaan me al overeind staan bij de gedachte.”
IS: “Toch is het wel goed om te doen. Je hebt er echt iets aan.”
WK: “Ik probeer me er wel overheen te zetten. Ben tijdens Stöppelhaene maar eens naar de ondernemersmiddag gegaan. Dan kom je bij een groepje te staan, het was gezellig en daarna ben ik nog gebeld voor een opdracht. Dus, inderdaad, het werkt wel. Ik probeer nu af en toe ook een ochtend vrij te maken om ergens binnen te wandelen. Het is ook mooi om eens in de keuken van een andere Sallandse ondernemer te kunnen kijken.”
In beide branches heb je op een bepaalde manier te maken met trends. Nieuwe ontwikkelingen waar je wel of niet iets mee moet. Hoe gaan jullie daar mee om?
IS: “Ik ga regelmatig naar beurzen, zowel binnen als buiten Nederland, om goed op de hoogte te blijven van alles wat er speelt in de interieurmarkt.”
WK: “Dat is bij mij nog niet aan de orde. Ben nog echt in de opbouw van het bedrijf en gun me daar eigenlijk geen tijd voor. Bovendien ben ik liever degene die de trend neerzet…”
Als we jullie zo horen praten, is dit vast niet de laatste ontmoeting. Jullie kunnen ongetwijfeld nog veel voor elkaar betekenen
IS: “Ik denk inderdaad dat we elkaar vaker gaan opzoeken.”
WK: “Ik kan me voorstellen dat ik Ilony ga meenemen naar grotere klanten. Dan bied je een completer aanbod en meerdere professionals in één bezoek. Misschien wel een goed voornemen voor het nieuwe jaar.”
IS: “Dat je ook met signing en concepting bezig bent, was even aan mijn aandacht ontsnapt. Het is goed dat ik het nu weer weet, want daar kan ik wel wat mee.”
