“Wij willen elke dag mensen blij maken in onze winkel”
Ondernemers blijven het liefst zoveel mogelijk in beweging. Ze zetten hun voelsprieten uit, kijken wat er speelt in de samenleving én proberen daar vervolgens op in te spelen. Als één bedrijf dat principe begrijpt, is het wel Bij Schulten. De Wijhese winkel vierde dit jaar een bijzonder negentigjarig jubileum. Het geheim van dit familiebedrijf? “Met de tijdsgeest meegaan en heel goed kijken waar de behoefte ligt, maar tegelijkertijd altijd trouw blijven aan jezelf.”
De Langstraat is nog leeg en stil. Het duurt nog wel even voordat de meeste winkels hun deuren zullen openen, maar toch is Ellen Schulten al druk in de weer. Het kenmerkt haar. Ze is gedreven, enthousiast en áltijd in beweging. Niet in letterlijke zin overigens, want we spreken elkaar in alle rust in de gezellige koffiecorner van Bij Schulten. In april werd de vernieuwde, uitgebreide winkel geopend. Mét koffiebar dus. Het blijkt een perfect voorbeeld van haar ondernemersgeest. “Ik houd ervan om in ontwikkeling te zijn. Anders dutten we met z’n allen in”, zo vertelt ze met haar kenmerkende brede lach.
Het blijkt een motto waar niet alleen Ellen naar leeft, precies hetzelfde kan gezegd worden over haar ouders en grootouders. “Het was mijn opa die met Bij Schulten begon”, zo blikt Ellen terug. “Hij was echt een vakman, een kleermaker. Hij richtte zich alleen op mannenmode en maakte kostuums op maat. Later kwam daar confectie bij. Dat was handig, want op die manier hoefde hij niet voor iedereen iets nieuws te maken.” Eind jaren zeventig namen de ouders van Ellen het bedrijf over en daarmee kwam Bij Schulten vrij organisch in een nieuwe fase terecht. “De mode werd minder formeel, wat losser. Mijn vader noemde dit altijd mooi ‘vercasualisering’. Zo kwam de jeans in het assortiment en later ook de damesmode. Mijn ouders verdubbelden daarnaast bijna de oppervlakte van de winkel. Ze hebben daarin echt lef getoond. Daarnaast zijn ze wat meer de regio ingegaan. Hun overtuiging was heel duidelijk: gewoon is niet goed genoeg. Je moet mensen een reden geven om vanuit de regio naar Wijhe te rijden.”
Op die overtuiging bouwt Ellen inmiddels alweer vijftien jaar voort. Dat ze de winkel van haar ouders overnam was voor iedereen – inclusief haarzelf – een behoorlijke verrassing. “Nee, het was lange tijd niet mijn droom om Bij Schulten over te nemen”, zo glimlacht ze. “Ik groeide natuurlijk op met de winkel, maar voor mij was het heel duidelijk dat ik iets anders wilde. Datzelfde gold voor mijn broers. We wilden de wereld in, lekker studeren, op kamers en een eigen leven leiden. De branche trok me zeker wel, dus ik ging Technisch Commerciële Confectiekunde en vervolgens Bedrijfskunde studeren. Daarna werkte ik met veel plezier in verschillende functies bij verschillende landelijke retailbedrijven. Totdat mijn ouders op een gegeven moment een laatste rondje langs de kinderen maakten. ‘Wat willen jullie?’, zo vroegen ze. Ik merkte dat het kriebelde, want zou het toch niet heel tof zijn om terug naar Wijhe te gaan? Door de ervaring die ik had opgedaan, keek ik opeens met hele andere ogen naar het bedrijf. Ik dacht: wauw, dat is eigenlijk wel heel leuk. Je doet álles zelf. Van de inkoop en de verkoop, van het managen van je team tot aan de marketing. Dat is druk, maar je hebt alles ook zelf in de hand. Dus als jij een fout maakt, val je zelf op de grond en moet je weer opkrabbelen. Dat sprak me heel erg aan. Toch echt een ondernemerskind hè?”, zo grijnst ze. “Ergens in me staat dat toch zo geprogrammeerd. Al denk ik niet dat mijn opa ooit had kunnen bedenken dat een derde generatie zijn bedrijf zou voortzetten. En zeker niet een generatie die zelf niet vaardig is in het korter maken van een broek, haha!”
Aan de oplader
Voor Ellen was één ding wel heel duidelijk: ze wilde het anders aanpakken dan haar ouders. Niet omdat zij het niet goed deden, integendeel zelfs. Wie Ellen hoort praten, voelt namelijk in alles het enorme respect dat ze voor hen heeft. Maar om Bij Schulten succesvol te kunnen voortzetten, moest ze ook op zoek naar een concept passend bij haarzelf én de tijd. “Mijn ouders deden vrijwel alles met z’n tweeën, zes dagen in de week. Ik koos ervoor het alleen te gaan voortzetten, dus ik moest gaan zoeken naar een andere manier van werken”, zo vertelt ze daarover. “Ik heb er daarom heel bewust voor gekozen om een wat groter team – inmiddels zijn we met dertien mensen – om me heen te verzamelen. Ik wil niet dat Bij Schulten alleen mijn ding is, maar iets van ons samen. Ik houd van het co-creëren, van het samenwerken. Iedereen denkt mee en pakt zijn eigen rol. Dat voed en koester ik maximaal. Dat zit in mij als mens, maar dat heb ik ook wel geleerd in mijn jaren buiten Wijhe.” Ellen kijkt even naar buiten. Inmiddels komt de winkelstraat langzaam tot leven. “Weet je, ik zou het iedereen aanraden om vooral eerst allerlei andere wegen te bewandelen”, zo vervolgt ze haar verhaal. “Ik zie het als een rugzakje met daarin waardevolle ervaringen en lessen. Je ziet namelijk allerlei voorbeelden, in goede en in slechte zin. Maar dat helpt! Zo kan je in alle rust je eigen visie vormen. Ik kies er nog altijd heel bewust voor om regelmatig buiten mijn eigen bedrijf te kijken. Zo blijf ik scherp, kom ik tot nieuwe ideeën. Daarom zit ik in het bestuur van INretail, ga ik regelmatig naar een klankbordgroep en volg ik een gerichte studie. Ik zie het een beetje als een telefoon. Die plug je ook elke avond aan de oplader. Jijzelf moet óók aan die oplader. Niet elke avond, maar je moet wel zorgen dat je fris blijft. Dat je de spirit houdt om steeds weer te blijven vernieuwen, ontwikkelen en veranderen.”
Met dat altijd vernieuwen en ontwikkelen zit het overigens wel goed. In de afgelopen vijftien jaar heeft Ellen samen met haar team grote stappen gemaakt. Logisch, zo vindt ze zelf. “Het speelveld is niet meer hetzelfde als bij mijn ouders en dus moet je meebewegen. Het is de kunst om als winkel te passen bij wat mensen op dat moment nodig hebben. Mijn vader zegt vaak: ‘Ik zou het in deze wereld niet kunnen. Met dat online speelveld, de social media…’
Het hoort bij deze tijd, dus ik kies ervoor om daar juist serieus op in te zetten. Ik geloof namelijk dat goeie communicatie de helft van de inspanning is. Waarom? We zitten in een klein dorp, dus we moeten mensen bereiken. En mensen zitten tegenwoordig nou eenmaal veel online. Wachten tot klanten spontaan binnenlopen is ouderwets. We moeten ervoor zorgen dat ze denken: ‘Goh, ik stap even die auto in en ga naar Bij Schulten.’ Op social media laten we bijvoorbeeld veel verschillende looks zien. Hoe kleed jij je? Welke styling is écht van nu? Welke tone-of-voice past erbij? We proberen onze volgers te prikkelen en inspireren en tegelijkertijd een online community te vormen. Het doel is natuurlijk dat onze volgers uiteindelijk bezoekers en fans worden. Dat ze onze winkel binnenstappen omdat ze online al zoveel hadden gezien, dat ze het tijd vonden om eens echt te komen kijken.”
Trouw
Naast het belang van social media, zagen Ellen en haar team nóg iets veranderen in de maatschappij. De wereld is vluchtig, gehaast. Niet echt een prettige uitgangspositie voor een winkel, toch? Klopt, maar Ellen gebruikt het juist als tegengeluid. “Wij merken dat mensen in deze tijd ontzettend behoefte hebben aan echte aandacht en persoonlijke contact. Die plek willen wij zijn”, zo klinkt het vol passie. “We hebben begin dit jaar daarom heel bewust de koffiebar toegevoegd, omdat we die gastvrijheid willen uitstralen. Je kan hier een complete outfit scoren, maar ook in alle rust een kopje koffie en een taartje eten. Daarnaast werken we ook graag met één op één afspraken. We hebben in de winkel daarom rustige shop-plekken gecreëerd waar je persoonlijke geholpen wordt. Van tevoren zetten we dan een selectierekje voor je klaar, speciaal geselecteerd op jouw wensen. Zo kunnen we je perfect adviseren én helemaal ontzorgen. We willen vooral graag een relaxte plek zijn waar mensen graag komen. Klanten, maar óók mijn team. De vele vaste gezichten binnen ons team spreken denk ik voor zich. Daar ben ik trots op!” Ja, elke generatie heeft zijn eigen tijdsgeest en karakteristieken.
Om bestaansrecht te hebben, zeker negentig jaar, moet je als bedrijf steeds weer meebewegen. Bij Schulten is daarvan het perfecte bewijs. “We hebben inderdaad drie hele verschillende fases gehad, maar tegelijkertijd zijn ook heel veel dingen hetzelfde gebleven.
Dat is toch dat stukje Bij Schulten-DNA. Mijn opa ging altijd voor mooi en goed. Kwaliteit voorop. Dat blijven we altijd doen. Net als het echte, persoonlijke contact. Mijn opa had vroeger allemaal boekjes met aantekeningen per klant. Dat gaat nu natuurlijk digitaal, maar dat principe zijn we nooit kwijtgeraakt. Als we het dan hebben over de succesfactor van Bij Schulten, dan is dat het allerbelangrijkste. We zijn altijd trouw gebleven aan onszelf. We waaien niet met alle winden mee, waardoor mensen altijd op ons hebben kunnen bouwen. Tuurlijk moet je mee met de tijd, maar je moet zelf wel heel goed weten waar je voor staat. En ja, ook als het serieus stormt en het heel donker wordt buiten. Juist dan. In de afgelopen negentig jaar is er heel veel veranderd, maar de kern van Bij Schulten is altijd hetzelfde gebleven.”
En nu? Op naar de honderd? Ellen heeft daar een resoluut antwoord op, passend bij haar visie: “Natuurlijk is het halen van de honderd leuk, maar het is absoluut geen doel op zich. Wij willen vooral elke dag mensen blij maken in onze winkel. Mijn opa zei altijd: ‘Verkopen is geen kunst, maar blijven verkopen is een vak. Je moet ervoor zorgen dat mensen steeds weer bij je terugkomen.’ Daar werken ik en mijn team elke dag met heel veel plezier, passie en enthousiasme aan.”
SOM’s succesfactor
De ene onderneming blijft worstelen om het hoofd boven water te houden, de ander slaagt erin om alles wat het aanraakt in goud te veranderen. Is het goed ondernemerschap, is het geluk of is het een kwestie van wachten tot de juiste kans voorbijkomt? Of is het een combinatie van factoren? Het Sallands Ondernemers Magazine wil het naadje van de kous weten. Oftewel, wat is de SOM’s Succesfactor? Voor deze editie gaan we in gesprek met Ellen Schulten van Bij Schulten.
